zawdzięczać

zawdzięczać
zawdzięczać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, zawdzięczaćam, zawdzięczaća, zawdzięczaćają {{/stl_8}}{{stl_7}}'mieć coś dzięki komuś lub czemuś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zawdzięczać wiele rodzinie, mistrzowi. Zawdzięczać komuś życie. Spokój zawdzięczała swojej przezorności. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • zawdzięczać — ndk I, zawdzięczaćam, zawdzięczaćasz, zawdzięczaćają, zawdzięczaćaj, zawdzięczaćał «mieć coś dzięki komuś lub czemuś» Sukcesy zawdzięczał swojej pracowitości. Zawdzięczała wiele przyjaciółce …   Słownik języka polskiego

  • ocalenie — n I 1. rzecz. od ocaleć. 2. lm D. ocalenieeń «ratunek, wybawienie» Szukać, wyglądać, wypatrywać ocalenia. Zawdzięczać komuś (czemuś) ocalenie …   Słownik języka polskiego

  • rozum — m IV, D. u, Ms. rozummie; lm M. y, D. ów 1. «władza poznawcza umysłu ludzkiego, zdolność myślenia, poznawania, wykrywania związków zależności między postrzeganymi rzeczami, zjawiskami i formułowania sądów, orzekania o tych zjawiskach i… …   Słownik języka polskiego

  • więcej — 1. «stopień wyższy od dużo, wiele» a) «oznacza zwiększoną względem czegoś liczbę, ilość, miarę; przysłówek używany także w porównaniach (zwykle ze sprecyzowaniem stopnia zwiększenia czegoś, z określeniem dolnej granicy); ponad stan dotychczasowy» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”